Rudy en ik hadden een paar weken geleden het plan opgevat om een flitsbezoek aan Schotland te brengen. Even over en weer om een dagje te gaan cachen in de Schotse Highlands. ‘ZOT’ zul je zeggen, en dat is het ook. Maar de prijzen van Ryanair waren op deze data zo voordelig dat we dit niet konden laten liggen. Voor een luttele 24 euro hadden we voor twee personen een vlucht heen en terug versierd, taxen en toeslagen inclusief!
En via Ryanair konden we bij Hertz voor een mooie prijs nog een autootje reserveren. Klein maar fijn, wel met het stuur aan de verkeerde kant. Gelukkig was dit voor Rudy piece of cake 😉
Dus woensdagavond vertrokken we vanuit Charleroi en vlogen op Edinburgh. Met de huurauto trokken we dan richting Kirriemuir, waar de plaatselijke Schotse ‘schone’ speciaal voor ons was op gebleven.
Donderdagmorgen, na een stevig Schots ontbijt, tuften we dan naar de startplaats van onze dagtocht in Glendoll Lodge, in de Cairngorm Mountains.
De zon was van de partij, het genieten kon beginnen!
Op de dagplanning: een tocht van ongeveer 15km doorheen de Corrie Fee, met als hoogtepunt het beklimmen van 2 ‘munro’s‘ de Mayar en de Driesh. Op walkhighlands.co.uk staat deze tocht heel mooi beschreven. (De GPS track hebben we van deze site gehaald)
De bedoeling was natuurlijk om onderweg zoveel mogelijk caches mee te pikken. Hiervoor dienden we soms van de route af te wijken. Resultaat was een 9km extra stappen. Op het einde van de dag stonden er 9u45, 23,6 km en 942 positieve hoogtemeters op de teller.
Het was voor mezelf het eerste bezoek aan dit land. Zodra we het bos uit waren kwam het Schotland tevoorschijn zoals ik het kende van de typische plaatsjes van de Highlands. De zon deed haar best, maar er stond ook een stevige wind. De vrees voor de beruchte midges was bijgevolg ongegrond 😉
De tocht verliep voorspoedig. Het was soms zeer stevig klimmen en wanneer de zon zich af en toe achter de wolken ging verstoppen was het wel wat fris. Maar we waren goed voorbereid en konden intens genieten van het landschap.
Onderweg konden we de volgende caches op ons palmares schrijven
- The Lone Ranger…. GC1T94Q
- Dounault Walk – Rocky Road GC1WC05
- Whitewater Bridge GCXBG5
- The Doll Walk – Whitewater OTRÂ GC1EGNX
- Dounault Walk – Fee Brig GC1WC10
- Corrie Fee GCXB05
- Knapps of Fee GC131ZB
- My Delight (top van de Mayar) GC131ZM
- Kilbo Path – Which Way? GC131ZV
- ‘H’s first Munro (top van de Driesh) GCQ1N5
- Kilbo Path – Jocks View GCQ1N2
- Kilbo Path – Old Deer Fence GC131ZY
- The Doll Walk – Mr TCs Christmas Tree GC1EGNR
- The Doll Walk – Zig Zag GC1EGNH
- The Doll Walk – Whitewater Smoothie GC1EGP0
- Forth Time Lucky! GC1WC16
- South Esk Walk – Craggy Mound GC1BZH0
- South Esk Walk – Stony Island GC1BZH3
- Scotlands First…..HAMSTERCACHE GC1X3E3
- Bobbles and Bands GCY0FZ
Omstreeks 18u45 konden we cache 20 loggen, en toen was de pijp uit 😉
Na een deugdoende nachtrust hebben we nog een bezoekje gebracht aan Tine, die voor een extra master een jaartje in Edinburgh verblijft. Â Zij zorgde, als volleerde stadsgids, voor een waardige afsluiter van deze toffe tweedaagse.
In Edinburgh hebben we “en passant” nog twee caches meegepikt, zodat ik met Let’s Get Radical, op de Salisbury Crags, mijn nummer 300 kon loggen.
Wat hebben we geleerd?
1) Schotland is een prachtig land
2) soms moet je niet te veel nadenken en gewoon vertrekken!
3) Rudy probeert niet de hele dag met uw voeten te spelen, maar toch wel 70% van de tijd 😉
4) oortjes zijn ‘s nachts echt wel een must. Ik pleit schuldig …
5) dit gaan we nog doen!
Recent Comments