Geocachen in de Cairngorm Mountains (Scottish Highlands)

Rudy en ik hadden een paar weken geleden het plan opgevat om een flitsbezoek aan Schotland te brengen. Even over en weer om een dagje te gaan cachen in de Schotse Highlands. ‘ZOT’ zul je zeggen, en dat is het ook. Maar de prijzen van Ryanair waren op deze data zo voordelig dat we dit niet konden laten liggen. Voor een luttele 24 euro hadden we voor twee personen een vlucht heen en terug versierd, taxen en toeslagen inclusief!
En via Ryanair konden we bij Hertz voor een mooie prijs nog een autootje reserveren. Klein maar fijn, wel met het stuur aan de verkeerde kant. Gelukkig was dit voor Rudy piece of cake 😉

Dus woensdagavond vertrokken we vanuit Charleroi en vlogen op Edinburgh. Met de huurauto trokken we dan richting Kirriemuir, waar de plaatselijke Schotse ‘schone’ speciaal voor ons was op gebleven.
Donderdagmorgen, na een stevig Schots ontbijt, tuften we dan naar de startplaats van onze dagtocht in Glendoll Lodge, in de Cairngorm Mountains.
De zon was van de partij, het genieten kon beginnen!

Op de dagplanning: een tocht van ongeveer 15km doorheen de Corrie Fee, met als hoogtepunt het beklimmen van 2 ‘munro’s‘ de Mayar en de Driesh. Op walkhighlands.co.uk staat deze tocht heel mooi beschreven. (De GPS track hebben we van deze site gehaald)
De bedoeling was natuurlijk om onderweg zoveel mogelijk caches mee te pikken. Hiervoor dienden we soms van de route af te wijken. Resultaat was een 9km extra stappen. Op het einde van de dag stonden er 9u45, 23,6 km en 942 positieve hoogtemeters op de teller.

Het was voor mezelf het eerste bezoek aan dit land. Zodra we het bos uit waren kwam het Schotland tevoorschijn zoals ik het kende van de typische plaatsjes van de Highlands. De zon deed haar best, maar er stond ook een stevige wind. De vrees voor de beruchte midges was bijgevolg ongegrond 😉

De tocht verliep voorspoedig. Het was soms zeer stevig klimmen en wanneer de zon zich af en toe achter de wolken ging verstoppen was het wel wat fris. Maar we waren goed voorbereid en konden intens genieten van het landschap.

Onderweg konden we de volgende caches op ons palmares schrijven

The Lone Ranger…. GC1T94Q
Dounault Walk – Rocky Road GC1WC05
Whitewater Bridge GCXBG5
The Doll Walk – Whitewater OTR GC1EGNX
Dounault Walk – Fee Brig GC1WC10
Corrie Fee GCXB05
Knapps of Fee GC131ZB
My Delight (top van de Mayar) GC131ZM
Kilbo Path – Which Way? GC131ZV
‘H’s first Munro (top van de Driesh) GCQ1N5
Kilbo Path – Jocks View GCQ1N2
Kilbo Path – Old Deer Fence GC131ZY
The Doll Walk – Mr TCs Christmas Tree GC1EGNR
The Doll Walk – Zig Zag GC1EGNH
The Doll Walk – Whitewater Smoothie GC1EGP0
Forth Time Lucky! GC1WC16
South Esk Walk – Craggy Mound GC1BZH0
South Esk Walk – Stony Island GC1BZH3
Scotlands First…..HAMSTERCACHE GC1X3E3
Bobbles and Bands GCY0FZ

Omstreeks 18u45 konden we cache 20 loggen, en toen was de pijp uit 😉

Na een deugdoende nachtrust hebben we nog een bezoekje gebracht aan Tine, die voor een extra master een jaartje in Edinburgh verblijft. Zij zorgde, als volleerde stadsgids, voor een waardige afsluiter van deze toffe tweedaagse.
In Edinburgh hebben we “en passant” nog twee caches meegepikt, zodat ik met Let’s Get Radical, op de Salisbury Crags, mijn nummer 300 kon loggen.

Wat hebben we geleerd?
1) Schotland is een prachtig land
2) soms moet je niet te veel nadenken en gewoon vertrekken!
3) Rudy probeert niet de hele dag met uw voeten te spelen, maar toch wel 70% van de tijd 😉
4) oortjes zijn ‘s nachts echt wel een must. Ik pleit schuldig …
5) dit gaan we nog doen!