Slovenië of het land van de verborgen schatten

Dag 1 (zaterdag 7 april)

Philip en Kathleen hadden er al een weekje skiën in Italië opzitten, wij kwamen vanuit België.

Rond half drie hadden we afgesproken aan de Vintgar kloof, waar de Radovna rivier zich een weg baant tussen stijle rotswanden van soms 100m hoog. Een houten pad leidt je via enkele bruggen naar de andere kant van de 1,6km lange kloof. Aan het begin heb je een machtig overzicht over de 16m hoge Šum waterval. GC1RD97 ligt vlakbij, dus hebben we hem maar opgepikt 😉
Van een geslaagde start van de reis gesproken!

Dag 2 (zondag 8 april)

Tijd voor een eerste serieuze wandeling. Een stijl pad slingerde naar boven en bracht ons tot boven de 1000 meter, waar we getrakteerd werden op een prachtig zicht over het meer en een mooi laagje verse sneeuw! Leuk, ook voor de kinderen 🙂
Op het viewpoint werd GC13Z10 gelogd.
GPS track op Everytrail

Dag 3 (maandag 9 april)

Het was vroeg opstaan, want om 9u startte 130km verder onze begeleide verkenning van de Križna Jama.

Een prachtige, ongerepte grot met 22 onderaartse meren. Met een roeibootje leidde de gids ons van het ene meer naar het andere. Af en toe moest er ook wat geklauterd worden. Per dag mogen slechts 4 mensen deze grot betreden, de reservatie was dus al ruim op  tijd vanuit België gebeurd. Een absoluut hoogtepunt! Philip en Kathleen hadden deze grot al eens bezocht. Onze paden  zouden de volgende dag in Kroatië weer kruisen.
Aan de ingang van de grot ligt GC34DD0 verstopt.

Na deze mooie ervaring van 4 uur reden we naar het nabij gelegen Cerknica meer .

Doorgaans is dit het grootste meer van Slovenië, maar nu was het helemaal verdwenen! Soms blijft het meer enkele jaren droog, of juist andersom. Heel intrigerend.
De earthcache GC2Y0PFis hier zeker op zijn plaats.

Vlakbij ligt Rakov Škocjan.
De Rak rivier holde hier een 2,5 km lange canyon uit, met natuurlijke bruggen, grotten en holtes. De kloof is even lang als de bovengrondse loop van de Rak.

En dan was het een dikke 3 uur bollen, richting Kroatië, waar we een B&B geboekt hadden vlakbij het nationaal park Plitvice.
Vreemd om nog eens een echte douanepost te passeren, met bijhorende norse douanebeambten. Onderweg vielen de talloze kogelgaten in de muren van de huizen op. Een herinnering uit de oorlog van begin jaren negentig.

Dag 4 (dinsdag 10 april)

Enkele honderden kilometers het binnenland van Kroatië in, vlak tegen de grens met Bosnië en Herzegovina, ligt Plitvice .
Een nationaal park dat sinds 1979 op de lijst staat van Unesco als werelderfgoed.
Zestien kleine meren gaan over in prachtige watervallen. In de zomer kan je hier over de koppen lopen, maar nu was het hier heel rustig en de zon was volop van de partij. Een absoluut hoogtepunt wat ik eigenlijk met geen woorden kan beschrijven. Gelukkig hebben we enkele foto’s genomen 😉
We hebben er de hele dag rond gewandeld. Rond middernacht waren we  terug aan ons appartementje in Slovenië.
Vangst van de dag: GC1FNKRGC1XDR5 en GC2CXNM .

Dag 5 (woensdag 11 april)

De zon liet ons die dag een beetje in de steek en maakte plaats voor enkele regenwolken.
Niet getreurd, Philip toverde in een mum van tijd een geweldig alternatief uit zijn mouw.

Predjama Castle is een middeleeuws kasteel en ligt als een arendsnest geplakt tegen een 120m hoge rotswand.
Diep in het kasteel is er een geheime gang die in de  grotten verdwijnt, en enkele kilometers verder in het bos weer naar  boven komt.
GCKBT8 hebben we meegepikt.

De toeristische grotten van Postojna laten we voor wat ze zijn, en we kiezen voor de mooiere Škocjanske jame . Heel groots en indrukwekkend, maar toch een pak toeristischer dan Križna Jama . Een must see alleszins!

De hoofdstad Ljubljana mocht natuurlijk niet ontbreken.
Helaas gingen de hemelsluizen toen helemaal open en zijn we snel een leuk restaurantje binnen gestapt.
Lekker en de sexy lavabo zal me eeuwig bijblijven 😉

Dag 6 (woensdag 12 april)

Ongetwijfelde DE fysieke prestatie van de week: de beklimming naar Črno jezero, een bergmeer op 1319m hoogte en het warmste van de 7 meren in de vallei.  Voorzichtigheid was hier geboden, dus maakten we de kinderen met klimmateriaal vast aan de volwassenen, en onszelf waar mogelijk aan de staalkabels van de via ferrata .
Het ging traag maar gestaag en na 3 uurtjes klimmen stonden we aan een prachtig bergmeer.
5 dagen tevoren was er hier een geocache gelegd (GC3G314). Dit is tot nu toe met voorsprong onze mooiste FTF !
Na 6 uurtjes stonden we allemaal veilig terug aan onze auto.
GPS track op Everytrail .

Dag 7 (woensdag 13 april)

De laatste dag van de week hebben we waardig ingevuld met 2 echte pareltjes, met dank aan de 2 geocaches die ons er naar toe brachten.
Deze plekjes staan in geen enkele gids. Als toerist kom je hier normaal gezien nooit.

Twee houten trappen leiden ons langs een klif naar de top van de 18 meter hoge Iglica waterval. Schitterend!
Ergens boven ligt GC25A20 verborgen tussen enkele rotsen.
GC1GGE6 lokt ons naar “The Green Lagoon”, een idyllisch plekje aan weer een andere waterval.