Fietsen van Bierbeek naar Parijs

17-21 augustus 2010

Dinsdagmorgen vertrokken we, gepakt en gezakt met de fiets richting zuiden, uitgewuifd door Robbe, Sam, oma en opa. In navolging van onze buren Kris en Carl hadden we het plan opgevat om van thuis naar Parijs te fietsen.
De chambre d’hôtes en hotels waren vastgelegd, de fietsen hadden een nazicht gekregen en zelf hadden we al wat geoefend in Zwitserland. Tot hier onze voorbereiding, want de adressen voor de overnachting hadden we schaamteloos gecopiëerd van onze buren. Kris en Carl, nog eens bedankt hiervoor 😉

 

De route naar Parijs staat beschreven in het boekje “Fietsen naar Parijs” van Paul Benjaminse.
Deze start vanuit Eindhoven (wij pikten in in Bierbeek) en voert je dixit de auteur “over rustige fietswegen door afwisselende landschappen en met zo min mogelijk auto’s helemaal tot in het hart van Parijs”.

Dag 1, dinsdag 17 augustus
Bierbeek – Anseremme (98,4 km)

De regen was zondag en maandag met bakken uit de lucht gevallen, maar bij ons vertrek, rond half tien, was het wonderwel droog.
Deze rit hadden we een jaartje eerder al eens afgelegd, maar toen is bij mij na 70km het licht uitgegaan. Te weinig gegeten wellicht.
2de poging dus, deze keer voorzien van Isostar en Energy bars 😉

In Hoegaarden voerde de Ravel 2 route ons via Namen naar Dinant en tenslotte naar Anseremme, onze eerste overnachtingsplaats.
Een leuke tocht, welliswaar met regen tussen 11 en 3, maar hier hadden we 2 dagen terug graag voor getekend 😉

Na een deugddoende Rochefort in Dinant reden we verder naar Anseremme, onze eerste overnachtingsplaats.
Hierover kunnen we kort zijn: Hotel Aquatel is niet veel beter dan een wegmotel: sfeerloos, onpersoonlijk, afgeleefd en veel te duur.
Eigenlijk wisten we dit op voorhand maar we hebben niet de moeite genomen om iets anders te zoeken.
Onderweg in Dinant zijn we een Ibis hotel voorbij gereden, wellicht een betere keuze.
Enfin, we hebben er uiteindelijk goed geslapen en het ontbijt was ok, maar hier komen we niet meer terug.

Vertrekkensklaar

Dag 2, woensdag 18 augustus
Anseremme – Any-Martin-Rieux (85,5 km)

De Ravel route voerde ons nog een 20km verder over een lang vlak stuk tot in Mariembourg.
Vanaf hier was het gedaan met de pret en moesten we af en toe een klein colletje overwinnen, maar de zon kwam er ‘s middags door en zou ons de rest van de vakantie vergezellen! Rond 3 uur staken we de grens met Frankrijk over, een klein brugje over een beek in Forge-Philippe.
20km over de grens hielden we halt bij onze eerste chambres d’hôte: Belany in Any-Martin-Rieux.

Marlies en AernoudMarlies en Arnoud
Dit was onze eerste ervaring met een chambres d’hôte en het was meteen een zeer positieve.
Marlies en Aernoud zijn een Nederlands koppel die een jaar of zeven Nederland hebben verlaten en dit prachtige landhuis in Any-Martin-Rieux hebben gekocht.
We voelden ons er meteen thuis, mede door de ontspannen en spontane gastvrouw.
Die week vond er op het domein een beeldhouwcursus plaats van Divini Amoris. Heel leuk om er eens rond te lopen.

 

Dag 3, donderdag 19 augustus
Any-Martin-Rieux – Cessieres (91,8 km)

Na een lekker en uitgebreid ontbijt kropen we weer onze fiets op. Marlies gaf ons nog enkele stukken brood mee voor onderweg, want veel winkels zouden we niet vinden op onze route. Onderweg was het genieten van het mooie glooiende landschap, het mooie weer en elkaars gezelschap 😉
ilse2
‘s Avonds zouden we overnachten in La Cessieres, maar eerst klommen we nog de steile weg naar Laon op. Een prachtig stadje bovenop een heuvel en met een beroemde kathedraal, de klim meer dan waard!

De tweede chambre d’hôte, La Forestiere bij Jacqueline en Jean, was dik ok. Alles was tot in de puntjes verzorgd. Iets minder authentiek dan Belany misschien, maar ook hier komen we graag terug. Hadden we geweten dat er een zwembad was, we hadden onze zwembroek meegenomen. Dan maar zonder 😉

Dag 4, vrijdag 20 augustus
Cessieres – Orrouy (80,9 km)

Het ontbijt was ook hier de moeite. Deze kreeg kregen we cake en enkele gekookte eitjes mee.
Het zou zonder twijfel onze zwaarste fietsdag worden. Er stonden enkele ferme hellingen op het programma, de wind ging flink tekeer (in de verkeerde richting) en het kwik steeg in de loop van de dag tot 28 graden. Smeren maar!
De natuur was echter prachtig en we genoten met volle teugen.

Onderweg kwamen we het mooiste kasteel tegen wat we ooit hebben gezien: het kasteel van Pierrefonds.
Stopplaats voor vandaag: La Ferme de la Chaînée, een iets grootschaligere en oudere chambre d’hôte met de prominente maar vriendelijke gastvrouw Germaine.
‘s Avonds aten we samen met Germaine en haar man. Heel lekker (Rossebief) en heel veel (4 gangen voor 18 euro!) 😉

Kasteel van Pierrefonds

Dag 5, zaterdag 21 augustus
Orrouy – Paris (109,4 km)

Het beloofde een lange rit en snikheet te worden, dus vertrokken we om half negen, wat vroeger dan gewoonlijk, richting Parijs.
Ik sukkelde ondertussen van ferme zadelpijn, maar één dag kon er nog wel bij.
De zonnebrand werd veelvuldig aangesproken en de schaduwrijke laatste 20 kilometer voor de stadsgrens van Parijs, langs het Canal de L’Ourcq, waren een welgekomen afwisseling. Leuk om op die manier Parijs binnen te rijden.
Fietsen in Parijs ging verrassend vlot. De grote lanen hebben een gereserveerde strook voor bussen en fietsers. Het is er wel opletten voor taxi’s die denken dat ze met een bus rijden …

Na 95 km stonden we aan de Notre Dame, het eindpunt van de Benjamin route. Maar we hadden Sam een foto beloofd van ons, met onze fietsen onder de Eifeltoren. Die foto was nog 15 extra kilometers waard 😉
We overnachtten in Hotel Bel Oranger Republique, eenvoudig en correct. Aanrader om ‘s avonds te gaan eten: de restaurants van Fuxia, een kleine keten van italiaanse restaurants. Wij vonden het er lekker, gezellig, trendy en alles was zeer vers … En de wijn was ook lekker 😉

De volgende dag hebben we om half drie de trein genomen van Paris-Nord naar Maubeuge, vervolgens nog 25km gefietst, de Belgische grens over naar Mons, en daar weer de trein naar Leuven. De Thalys was geen optie want daar mag je niet met de fiets op, tenzij je de wielen eraf haalt, de pedalen demonteert en het stuur scheef zet 😉
Jammer dat het allemaal zo snel voorbij was, maar we waren blij dat we Robbe en Sam weer bij ons hadden.
Deze fietstocht is echt een meevaller gebleken. Het was onze eerste echte fietsvakantie, maar wellicht niet de laatste!

Schaduw !
Speciaal voor Sam